Orik
From Krasnapedia
Contents |
Świat: Alagaësia
Orik, Mistrz Długa Broda - grimstborith klanu Ingeitum, oraz czterdziesty trzeci król krasnoludów Alagaësii. Siostrzeniec Hrothgara. Po tym jak jego rodzice zginęli w zarazie, Hrothgar adoptował go i uczynił swoim spadkobiercą. Mąż Hvedry.
Został wyznaczony przez króla Hrothgara do służby Ajihadowi przywódcy Vardenów. W służbie Ajihada sprzeciwił się przełożonym i kiedy do wejścia do Farthen Dûru leżącego przy wodospadzie jeziora Kóstha-mérna dobijał się Eragon - pierwszy z pokolenia młodych Smoczych Jeźdźców, ten otworzył mu pomimo, że Eragona doganiał potężny oddział wrogów. Został za to ukarany przez Ajihada usunięciem z czynnej służby wojskowej Ajihada, odebraniem możliwości udziału w akcjach wojskowych pod jego dowództwem, oraz został mianowany przewodnikiem Eragona i jego smoka na czas ich pobytu w Tronjheimie. Później razem z nim wyruszył do lasu Du Weldenvarden aby dopilnować jego szkolenia na Smoczego Jeźdźca. W Du Weldenvarden, w czasie elfickiego Święta Przysięgi Krwi zrobił dla elfów drewnianą piramidę, za co został przez nich nazwany Mistrzem Długą Brodą.
Po śmierci Hrothgara, Orik został wybrany przez rody Ingeitum grimstborithem Dûrgrimst Ingeitum. Jego wybraniu towarzyszyło wiele sporów, ale po ponad tygodniu dyskusji większość rodów zgodziła się, że powinien zająć miejsce Hrothgara i odziedziczyć jego tytuł.
Dwa dni przed przybyciem Eragona do Twierdzy Bregan wziął ślub z Hvedrą, a poźniej został grimstnzborith krasnoludów Alagaësii, przedłużając tym samym przymierze z Vardenami.
Wygląd
Orik miał długą skręconą w warkocze brodę i masywną pierś. Jego wzrost, nawet w czapce, zaledwie przekraczał cztery stopy.
Niektóre stroje
- Kurtka z metalowych kółek, odciętą na ramionach, tak by odsłonić potężne mięśnie. U jego szerokiego pasa - topór bojowy. Na głowie okuta żelazem czapka z bawolej skóry ozdobiona symbolem klanu Ingeitum.
- Wypolerowana, lśniąca kolczuga, hełm ozdobiony rubinami, srebrem i złotem, oraz pięć wielkich pierścieni na palcach. U pasa - topór.
Orik w Kamiennym lesie
Orik tak opowiadał o swojej przygodzie z Kamiennym lasem:
Ja sam spędziłem tu kilka miesięcy, gdy byłem jeszcze zbuntowanym trzydziestoczteroletnim chłopcem. (...) Po wielu tygodniach uwolniłem z granitu zaledwie jedną gałąź, więc uciekłem i dołączyłem do grupy Vrenshrrgn. (...) Dołączyłem do nich, upiłem się piwem, a ponieważ polowali na nagran, postanowiłem, że także zabiję dzika i przyniosę go Hrothgarowi, by załagodzić gniew króla. Nie był to najmądrzejszy z moich pomysłów. Nawet nasi najlepsi wojownicy lękają się polować na nagran, a ja byłem wówczas bardziej chłopcem niż mężem. Gdy umysł mi się przejaśnił, przekląłem własną głupotę, ale skoro przysiągłem, że to zrobię, nie miałem wyboru. Musiałem dotrzymać słowa. (...) zabiłem nagrę, z pomocą Vrenshrrgn, lecz dzik rozszarpał mi ramię i cisnął w gałęzie pobliskiego drzewa. Vrenshrrgn musieli zanieść nas obu, nagrę i mnie do twierdzy Bregan. Dzik ucieszył Hrothgara, a ja... Mimo opieki najlepszych uzdrowicieli, następny miesiąc musiałem spędzić w łóżku. Hrothgar uznał, że to dostateczna kara za sprzeciwienie się jego rozkazom.[1]
Przypisy
- 1) C. Paolini Brisingr (Rozdział: Kamienny las), tłum. P. Braiter.
